புதிய அம்பா - கதைத் தொடர் பகுதி 3

பகுதி 1
பகுதி 2
"நீ யாரையாவது காதலித்திருக்கிறாயா ரோ" இது ரோவைத் தடத்தில் நிறுத்தியது. திரும்பி என் கண்ணைப் பார்த்து நின்றாள். குழுக் கூட்ட அறை கட்டாயம் இதே கட்டிடத்தில் தான் இருக்க வேண்டும். அமி எனக்காகக் காத்திருப்பாள். இருந்தாலும், இந்த வம்பில் எனக்கு சுவாரஸ்யம் இருந்தது!

"அம்பாவை. அவருக்கு அப்புறம் யார் புதிய அம்பாவாய் வருகிறார்களோ அவரை".

"என்னையும் காதலிப்பாயா?" சிரித்துக் கொண்டே கேட்டேன்.

"நீ புதிய அம்பாவானால் உன்னையும் காதலிப்பேன்" இதைச் சொல்லும் போது ரோபாலிகாவின் கண்ணில் தெரிந்தது வருத்தமா? அறிவியல் பயின்ற எனக்கு, ரோ ஏன் நின்று எனக்குப் பதிலளித்தாள் என்று இன்னும் விளங்கவில்லை. அதனால் தான் இதில் சுவாரஸ்யமா?

"ரோ, காதல் தானா வரும்னு அம்பா சொன்னாங்க. காதல் உணர்வு தானே? நீ உணர்வுகள் அற்றவள் இல்லியா?"

"சிந்தனைத் திறனுடையவர்களுடன் பணிபுரிவது எனக்கு எளிதாக இருக்கிறது. அவர்களின் அருகாமை எனக்குத் தெளிவைத் தருகிறது".

எம்மா, பிடித்திருக்கு என்று சொல்லத் தான் உனக்குத் தெரியாதே! "அது காதல் இல்லை ரோ".

"ஆம், அம்பாவும் அதைத் தான் சொல்கிறார்".

இதற்கு மேல் எனக்கு ரோவிடம் பேசப் பிடிக்கவில்லை என்று தான் நினைக்கிறேன். "நிர்வாகக்குழுக் கூட்டம் எத்தனை மணிக்கு என்று தெரியுமா?" என்றேன்.

"நீ புதிய அம்பாவாவதற்கு பேச்சுத் திறன் இன்னும் கற்க வேண்டும். பேச்சை மாற்றுகிறாய் அல்லவா? நிர்வாகக் குழுக் கூட்டம் இன்னும் 2 நிமிடங்களில் தொடங்க இருக்கிறது". திரும்பிய ரோபாலிகா இப்போது என் கையைப் பிடித்து இழுத்துச் செல்லாமல் நடந்தாள்.

குழுக் கூட்டம் அம்பாவின் அறைக்குள்ளேயே இருந்தது. தன் பாதுகாப்பு ஏற்பாட்டுக்காகவோ, அல்லது இது தன் கோட்டை என்ற எண்ணத்திலோ! அறை இன்னும் பெரிதாக்கப் பட்டு பல மாறுதல்கள் செய்யப்பட்டிருந்தன. கூட்டத்துக்கு வர வேண்டியவர்கள் எல்லாரும் வந்தாற் போல தெரியவில்லை. ஆறேழு இருக்கைகளில் யாருமில்லை. அமி ஓர் ஓரமாய் நின்றிருந்தாள். என் சமிக்ஞை புரிந்தவள் தன் கையில் இருந்த தாளை என்னிடம் கொடுத்தாள். அவளுக்கு எந்த ஆபத்தும் நேரவில்லை என்பதற்கான அடையாளத் தாள் அது. என் தோழிகள் சிலர் எழுதிய கவிதைகள் அந்த தாளில் இருந்தன. இன்னும் சில தாள்கள் அதே போல் அமியிடம் இருந்தாலும், இதில் ஒரு பக்கத்தில் அந்த தோழிகளோடு நான் விளையாடிய கட்டங்கள்... என் அழுக்குக் கையின் அடையாளம் சிறிதாய்.

அதை விட அவள் சொன்னது இன்னும் இனித்தது. "திட்டம் வெற்றி, யாம்னி... 2 கட்டிடங்கள் தரைமட்டம். மொத்தம் 7 பேர் நிலம்மேல் இறந்தார்கள். நிர்வாகக் குழுவில் 3 பேர் மரணம். இன்னும் 42 பேர்.." என்றவள், நிறுத்தி நிதானமாக உதட்டைச் சுழித்து "செப்பனிடப்படுகிறார்கள்....! ரிமாவும் லினியும் நம் பக்கத்தில் இறந்தார்கள், அவர்களின் விருப்பத்தின் பேரில், அவர்களைச் செப்பனிட அனுப்பவில்லை".

எங்கள் பேச்சு அங்கிருந்தவர்கள் யாருக்கும் பிடிக்கவில்லை என்று நன்றாகத் தெரிந்தது. ரோபாலிகா என்னிடம் இது பற்றி எதுவும் சொல்லவில்லை. ஆனால் அது அவள் பணியுமல்ல. அவளுக்கு என்னைக் கண்டால் பிடிக்காததற்கு அதுவும் காரணமாயிருக்கலாம்.

ஒரு சப்பை மூக்கழகியான கிழாத்தி கேட்டாள் "யாம்னி, உன்னை என்னால் குறைவாக எடை போட முடியாது. இதற்கு என்ன அர்த்தம்? அம்பா கூப்பிட்டனுப்பியும் நீ புரட்சியைத் தொடங்கியது ஏன்?"

"நியாயமான முறையில் குழந்தை பெறக் கூடாது என்ற சட்டம் இயற்றி 60 ஆண்டுகள் கழித்து என்னை சட்டத்துக்குப் புறம்பாகப் பெற்றிருக்கிறார் அம்பா. தன்னைப் போல் ஒருத்தி என்ற எண்ணம் ஏன் எல்லாருக்கும் இருக்கக் கூடாதா?" என்றேன்.

இன்னொருத்தி எழுந்து கொண்டாள், அளவு கடந்த கோபத்தில் இரைந்து பேசினாள்: "யாம்னி, அம்பா பல வருடங்களாக எங்களின் தோழி. எங்கள் எல்லாருக்கும் ஒரே குறிக்கோள் உன்னதமான‌ பெண் சமுதாயம்".

"கடவுளைப் பற்றி நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்?"

ச.மூ. கிழாத்தி உடன் சொன்னாள்: "மதங்கள் இறந்து விட்டன. அவை சொல்லிக் கொடுத்த வித விதமான கடவுள்களுக்கும் நம் இன்றைய வாழ்க்கைக்கும் சம்பந்தம் கிடையாது. நீ புதிய அம்பாவானால், கடவுளை நம் வாழ்வில் புகுத்தாதே".

"வாழ்வின் பொருள் என்ன?"

"கட்டாயம் ஆண் இல்லை!" பின்னிருந்த யாரோ சொன்னதற்கு எல்லா கிழாத்திகளும் விழுந்து விழுந்து சிரித்தார்கள்.

அம்பாவுக்குத் தான் என் எண்ணம் புரிந்திருக்க வேண்டும். "உன் புரட்சி வென்றது என்று நினைக்காதே. நிலத்தடியில் வாழும் அழுக்குக் கிழவிகளுக்காக உன் தாயைப் பகைக்காதே. உனக்கு வரும் பதவியை மறுக்காதே. இங்கே நீ பேசிப் பேசி நேரம் எடுத்தால் அதனால் உனக்கு எந்த லாபமும் இல்லை. உன் கோரிக்கைகள் என்ன?"

தொடரும்